வாழ்க்கையின்
தீராத கனவுகளை
கண்ணீர்த்துளிகளை
வழித்துணையை
பேரின்பத்தை
கனவு
கொள்ளை கொண்டுவிட்டது
சிறுகச் சிறுக
சேமித்த காதல்
மொத்தமாய்
விடை பெறும் நேரம்
என்னை நீ
வழியனுப்பி வைக்கும்
ஒரு
வெய்யில் பொழுது
இனி உனதும் எனதுமான
தனிமையில்
ஒலிக்கப் போவது
பிரிவின் பாடல்
நினைவுகளைத்
தந்துவிட்டு
நீ மட்டும்
செல்கிறாய்
என்
வழித்துணையில்
பக்கத்து இருக்கையில்
படுக்கையில்
நீயில்லாமல்
நினைவுகளுக்குப் பக்கத்தில்
மட்டும்
ஒரு
நூற்றாண்டுத்
துயரின் அடியில்
புதைந்திருப்பது
அடர்த்திமிகு
ஒரு காதல்
நினைவுகளைச்
சேமித்து
தூபி கட்டு
வாழ்க்கையின்
நவ கவிதை
சோகங்களாலே
எழுதப்படுகிறது
நவ கவிதை
சோகங்களாலே
எழுதப்படுகிறது
என் சாதனைகளுக்குப் பின்
கடவுளுக்குப் பிறகு
உன் பெயரே
உச்சரிக்கப்படும்
கடவுளுக்குப் பிறகு
உன் பெயரே
உச்சரிக்கப்படும்
வெறுத்துப் போன
இந்த அந்தியில்
சூரியன்
இருந்தால் என்ன
முறைந்தால் என்ன
இந்த அந்தியில்
சூரியன்
இருந்தால் என்ன
முறைந்தால் என்ன
நீ
இல்லாத
சாலையில்
இப்போது
உன் பாடல் மட்டும்
கேட்கிறது
உறவுகளை
முடித்துக் கொள்ள
முடிகிறது
நினைவுகளை
யார் முடிப்பது..?
